Sinds lange tijd neem ik weer eens deel aan een wintertelling. Het weer is grijs en een gure wind maakt het vooral in de Crezéepolder bitterkoud, maar het is toch een lekkere wandeling met behoorlijk wat soorten. Voor wat betreft de foto 's beperkt het zich vooral tot herfsttaferelen.

We - dat zijn Dick Hörters, Yvonne de Geus, Sander Elzerman en ondergetekende - starten bij restaurant Pegasus en lopen langs het kantoor van de havenmeester naar de Gorzengriend. We zien het deel van de griend dat een week daarvoor door vrijwiligers van de natuurvereniging, waaronder Yvonne, geknot is. Het ziet er strak uit en de lange wilgentenen liggen keurig in rijen opgetast. In de bomen veel Pimpelmezen, wat Koolmezen, twee Koperwieken en een Matkop.

Hoewel het al november is, zitten er best nog veel bladeren aan de bomen, die met hun herfstkleuren toch nog sfeer geven aan de verder grijze omgeving. De voorspelde zon laat zich niet zien, maar gelukkig is het droog en niet mistig.

Op de plas zitten veel Meerkoeten, Kuifeenden en Krakeenden die vergezeld worden door Waterhoentjes, Futen en een enkele Dodaars. Als twee Knobbelzwanen even later net als in de KLM-reclame een mooie landing maken, ben ik veel te laat om dit te fotograferen. Dick neemt het voortouw en klimt kwiek over het hek dat in de weg staat op onze route. Ik volg even later met een slingerend fototoestel om mijn nek dat net niet in het prikkeldraad blijft hangen.

Als we de griend verlaten en omkijken zien we een rode struik afsteken tegen de bruingroene omgeving. Een beetje zonlicht had het allemaal nog mooier gemaakt. Een paddestoel -ik weet niet wat voor soort het is - heeft water in zijn hoed verzameld en staat eenzaam in de schapenwei.

Eén van de weinige plekken in Ridderkerk waar je een strandje kunt vinden is langs de rivier de Noord. Het levert wel een mooi plaatje op, maar de kou nodigt niet uit om hier lang te blijven verpozen.

Sander tuurt over de rivier, maar alleen een vissersbootje en een enkele rijnaak zijn in zijn kijker te zien. De vogels laten het hier even afweten, maar iemand liet wel zijn duidelijk voetafdruk achter in het zand.

Dick attendeert me op de mooie korstmossen die de basaltblokken bedekken die de oever tegen afslag door het water beschermen. Fel geel en oranje wedijvert met groen en grijs om de mooiste patronen.

Eén van de twee pony 's die in de polder staan vindt ons blijkbaar even interessant. Vanonder zijn manen kijkt hij naar ons kleumende groepje, maar al snel gaat het beest verder met grazen. De leukste waarneming hier is een groepje Ringmussen dat een vlierstruik gebruikt als uitkijkpost.

Als we via de Molendijk weer teruglopen en bij de Gorzen komen, staan vier schapen gezusterlijk naast elkaar van het gras te snoepen. Nummer vijf laat ons alleen zijn achterkant zien. Eén van de schapen denkt blijkbaar dat we wat te eten bij ons hebben en loopt al blatend op ons af.

Het laatste telgebied, de Gorzen, verwelkomt ons met mooie doorkijkjes en kleurschakeringen. Hier is de wind nauwelijks merkbaar en wordt het een stuk aangenamer.

Boven op de bult vinden we in de berm diverse paddestoelen, zoals de geschubde en kale inktzwam en de weidechampignon. Als een kundige lezer en paddestoelenkenner de determinatie kan aanvullen of verbeteren dan hoor ik het graag.

Rood is toch wel mijn favoriete herfstkleur. Het geeft nog een beetje warmte in de grauwe omgeving.

Bij de sloot langs de dijk van het Gorzenmeertje zit een IJsvogel op een tak. Met een rijtje knotwilgen tussen mij en de vogel probeer ik rustig dichterbij te komen. Met nog één boom te gaan vliegt hij echter weg, maar gelukkig heb ik nog wel een bewijsplaatje. Voor mij, en ik denk voor vele anderen ook, blijft deze vogel één van de mooiste en kleurrijkste soorten in Nederland.

In de buurt van de parkeerplaats in de Gorzen scoren we diverse groepjes met Kool-, Staart- en Pimpelmezen en ook behoorlijk wat Goudhanen. Hoog in de bomen zijn meerdere Spechten in de weer. Erg leuk allemaal, maar voor de foto 's laat ik me deze keer meer door de herfsttinten inspireren, die van roodbruin naar geelgroen verlopen.

Bij de waterzuivering zitten veel Kokmeeuwen, Krakeenden, Wilde Eenden en een aantal mooie Wintertalingen. In de berm achter mij prachtige kleurpatronen in de geelgroene bladeren.

In de Gorzen staan op diverse plekken Kardinaalsmutsen, een van de favoriete fourageerstruiken voor Pestvogels, die echter hier niet zijn te zien.

Hoewel de lente en de zomer mijn favoriete seizoenen zijn, is het fotograferen in de herfst ook heel erg leuk. Kleuren en vormen zijn afwisselender en beter te zien.

Met een uitdagend kijkende haan en nog eenmaal een plaatje met herfstkleuren beëindigen we de drie uur durende telling. Ondanks de kou en de bedekte lucht was het toch leuk en erg gezellig.